Doręczenie pozwu przez komornika | część 2

W pierwszej części artykułu omówiliśmy sytuacje, w których znajdzie zastosowanie nowy przepis art. 139¹ k.p.c., natomiast w tej części skupimy się już tylko na procedurze związanej z doręczeniem korespondencji za pośrednictwem komornika.

W przypadku wyboru przez powoda tej ścieżki wybiera on komornika (dowolnego, choć najtańszym rozwiązaniem będzie skorzystanie z usług komornika, działającego w pobliżu miejscu zamieszkania pozwanego) i składa pisemny wniosek, do którego załącza: przesyłkę do pozwanego, jaką otrzymał z sądu wraz z zobowiązaniem sądu.

Wniosek o doręczenie podlega stałej opłacie w wysokości 60 zł. Dowód uiszczenia opłaty stałej możemy oczywiście od razu dołączyć do wniosku o doręczenie. Do tego należy doliczyć również zaliczkę na wydatki komornika, ale jej wysokość należy ustalić z komornikiem lub poczekać na pisemne wezwanie (nie powinna przekraczać kwoty 60 zł).

Co do zasady komornik powinien podjąć pierwszą próbę doręczenia korespondencji w terminie 14 dni od dnia, kiedy otrzymał wniosek powoda.

Sytuacja się komplikuje, jeśli komornik nie zastanie adresata na miejscu.

Przede wszystkim komornik musi ustalić, czy pozwany rzeczywiście mieszka pod adresem, który podaliśmy. W tym celu ma prawo zażądać informacji od „innych instytucji i osób nieuczestniczących w postępowaniu”, a więc szerokiego grona osób, jak na przykład sąsiadów, czy pracowników ochrony, pod rygorem nałożenia grzywny.

Co się dzieje, gdy komornik ustali, że pozwany mieszka pod wskazanym adresem?

Komornik zostawia w skrzynce pocztowej pozwanego zawiadomienie, że ten ma 14 dni na odbiór pisma w jego kancelarii. Poucza o tym również dorosłego domownika, jeśli takiego zastał przy próbie doręczenia. Jeśli pozwany nie odbierze pisma, to i tak przyjmujemy, że zostało doręczone czternastego dnia oczekiwania. Następnie komornik zwraca to pismo powodowi, informuje o swoich ustaleniach i o dacie doręczenia. Powód przekazuje zaś to do sądu (oby w terminie, a przede wszystkim przed umorzeniem postępowania).

Co się natomiast dzieje, gdy komornik ustali, że pozwany nie mieszka pod wskazanym adresem albo gdy nie uda mu się ustalić, czy mieszka pod tymże adresem?

Komornik zwraca pismo powodowi, informując o swoich ustaleniach.

Powód nie ma jednak związanych rąk i może złożyć do tego samego komornika wniosek o ustalenie adresu zamieszkania pozwanego (opłata stała od takiego wniosku wynosi 40 zł, plus zaliczka na wydatki). Niestety możliwości komornika są dość ograniczone, ponieważ może jedynie zażądać informacji od organów podatkowych, organów rentowych, banków i spółdzielczych kas oszczędnościowo – kredytowych. Jeśli jedna uda mu się ustalić adres zamieszkania pozwanego, to możemy ponowić wniosek o doręczenie korespondencji, za nową opłatą.

O czym należy pamiętać w przypadku doręczenia korespondencji przez komornika? A mianowicie, aby w dalszej kolejności przedłożyć sądowi pismo z podsumowaniem poniesionych przez nas kosztów i żądaniem zasądzenia ich zwrotu od pozwanego, ponieważ opłaty od wniosków i uiszczone zaliczki na wydatki komornicze należy wliczyć do kosztów procesu.

W przypadku, gdy próba doręczenia korespondencji przez komornika nie powiedzie się i nie uda się ustalić adresu miejsca zamieszkania pozwanego, to powodowi pozostaje możliwość złożenia do sądu wniosku o ustanowienie kuratora, który będzie podejmował czynności procesowe za pozwanego celem obrony jego praw i w konsekwencji któremu zostanie doręczona korespondencja adresowana do pozwanego. Musimy się jednak liczyć wówczas z koniecznością wyłożenia środków na pokrycie wynagrodzenia kuratora i jego wydatków.